De stad

De stad is kil, de pleinen leeg

Ze is je ongenegen

En als je op de fiets stapt

Heb je altijd windje tegen

Winkeliers gaan op de fles

Halve straten staan te koop

Alleen de voedselbank breidt uit

Junkies hosselen voor dope

Bestuurders met grootheidswaan

Roeren in eigen stront

Met 230 miljoen schuld

Zit Vlissingen aan de grond

Mopperen kunnen we hier goed

Om onszelf op te beuren

Maar als iemand van búiten moppert

Moet- ie niet zo zeuren

Maar..….misschien.….wellicht…..

Bent u liefhebber van schepen

Van vlugge luchten, zee en strand

Trekt u graag figuren

In steeds weer maagd’lijk zand

Geniet u van tij en stroming

Spelend met Zeeuws licht

Van stoeien in de branding

Van wind, vol in’t gezicht

Kom dan naar mijn stad

Waar in een geur van wier en zout

De mooiste kust van ’t land

Zich aan u ontvouwt

Krimpen maar (rijmtijding 18)

Bij het woordje krimp
schrompelen politici ineen
Hun inkomen zal slinken
dus roepen ze meteen:
We willen krimpgeld hebben
voor onze regio’s
We slopen dan wat spookdorpen
die zijn toch reddeloos

De dorpelingen gaan op transport
naar de grote stad
Nadat ze uiteraard
een cursus hebben gehad

En als die krimperij
krampvrij is geschied
Gaan wij leuke dingen doen
in het buitengebied

De bevolking in tien van de dertien Zeeuwse gemeenten zal de komende honderd jaar krimpen. Dat blijkt uit prognoses van het Zeeuws Bureau voor de Statistiek (ZBS). De bevolking op Schouwen-Duiveland, Noord-Beveland en Tholen zakt dramatisch. Middelburg, Goes en Vlissingen zien het aantal inwoners licht stijgen, voorspelt het ZBS aan de hand van diverse factoren. Per saldo krimpt de Zeeuwse bevolking de komende honderd jaar met 108100 naar 273.700 inwoners.

Mist (rijmtijding 17)

Wind hoor je blazen, regen hoor je vallen,

Zon prikt door de gordijnen

Onweer komt met knallen

Maar mist, die stiekeme mist

Omsingelt je huis zonder geruis

Hult stad en straat

In satijnen gewaad

Ontneemt het zicht, dimt het licht

Ontlokt de roep “alles zit dicht”

Verrast bij het opstaan

Nooit met naar bed gaan

De echte Vlissinger raakt niet verstoord

Als hij kijvende misthoorns hoort

Hij draait zich nog eens om

Trekt aan z’n laken

Om verder te slapen of

Krijgt ideetjes

Soms met z’n tweetjes

Want zonder te kijken weet hij

De wereld is even van mij

Strandcross

Badstrand, 27 oktober 2013

In een grauwe lucht gonzen duizend zwermen bijen

humeurig door een storm gejaagd

Dan onverstaanbaar commentaar en het gonzen vervaagt

Even later schalt verwaaid een levenslied

Een blondje met een hondje prikt in haar zakje friet

Haar vriendin in tijgerprint flankeert haar geharnaste vrind

Zwijgzame mannen in stoere jacks, handen in de zakken,

kraag omhoog, rug gebogen, meisjes op vuurrode hakken

staan in rijen opgesteld voor een portie vervolggeweld

Het geluid zwelt aan, de vlag valt,

de horde stormt vooruit

Wie raast als eerste door de bocht,

 wie gaat onderuit

De voorste rijders zijn stuurvast

volgen het juiste spoor

hangen sierlijk in de bocht

gaan er al snel vandoor

Lijken over zand te zweven

waar hun kameraden sneven

De duizend zwermen worden honderd

en uiteindelijk geen een

Nog een laatste smartlap en

de bezoekers gaan uiteen

Statig glijdt een schip voorbij

De wind is zuid bij opkomend tij

Rijmtijding (16)

Nazomermijmeringen

Het strand is een winderige vlakte

Langs de waterlijn

natte voeten mijdend

een goed ingepakte wandelaar

De auto van de strandwacht valt op

Wat doen ze hier nog

Een man in opa zwembroek

wankelt in de branding

Goed voor de bloedsomloop

Blijf staan ouwe

Ja, grijsaards en honden

durven nog in zee

De zonaanbidder poseert

voor de spiegel

Het wordt elke dag minder

Sail De Ruyter 2013: VOC Ballade

In het kader van Sail de Ruyter 2013 schreef de Dichter bij de Zee het volgende maritieme gedicht:

Rijmtijding (15)

Beroving De Ruijterplein

Ik ben beroofd roept een vrouw

en steekt twee armen in de lucht

Het ging vliegensvlug, zonder geruis

Het gebeurde in een zucht

Kunt u de dader omschrijven

vroeg de brigadier

Was het een man, een vrouw,

blank, gekleurd, gebeurde het hier?

Het was een witte met grijs dek

en een gele brutale bek

Ze lijken toch allemaal op elkaar

Ik zie geen verschil tussen hem of haar

Dat is lastig zei de brigadier

maar wat mist u allemaal

Dat moet ik nauwgezet verwoorden

in het proces-verbaal

Een haring, een nieuwe haring ben ik kwijt!

krijst de vrouw vol zelfverwijt

Ach, m’n man had nog zo gezeid

Houd hem niet boven je hoofd

want voor tie naar binnen glijdt

ben je er van beroofd

Openingsparade Festival Onderstroom

Op 4 juli startte het Vlissingse Festival Onderstroom met een indrukwekkende parade, die soms te vreemd voor woorden was. De spektakelvoorstelling Firebirds beeldde op ludieke wijze het verhaal uit van een wedstrijd tussen dappere maar gestoorde piloten en hun al even gestoorde vliegmachines. Jan Kortsmit, stadsdichter van Vlissingen, versloeg de openingsparade van Onderstroom op passende wijze in een gedicht.

Openingsparade

Rumoer op de Oude Markt waar halfdronken randdebielen

in krakkemikkige bouwsels op wielen

elkaar in de vernieling slaan in een strijd

om als eerste de lucht in te gaan


de stoet komt proestend in beweging

Het volk in drommen er achter aan

Niemand wil een glimp missen

van deze wereldvreemde karavaan

Het knalt, sputtert, rookt en licht

De milieudienst knijpt een oogje dicht

Heeft de wereld niet genoeg aan de pleinen in Istanbul en Cairo

Is de gekte overgeslagen, is het ook hiero?


Dan een moment van bezinning

De stoetelingen stoppen en knielen devoot voor een gevleugelde idioot

die voor deze plechtigheid rijkelijk met wijwater smijt

Hij leest de spelregels voor aan zijn randdebiel gehoor

Dan stuift de meute naar het De Ruijterplein voor de finale van het festijn

In het licht van flambouwen kan het publiek de start aanschouwen

De vlag gaat omhoog, piloten razen in extase over de baan

waar ze kort voor take off met veel kabaal te pletter slaan

Rijmtijding (14)

De slavernij is op 1 juli 150 jaar geleden afgeschaft in Suriname en de Nederlandse Antillen. Jan Kortsmit maakte een gedicht over het herdenken van slavernij.

Herdenking Slavernij 

150 jaar geleden schafte Nederland de slavernij af

voor zwarten wel te verstaan

De slavernij voor blanken bleef gewoon bestaan

De boerenknecht, z’n vaar en moer

waren erfslaaf van de hereboer

Een arbeider in de katoenfabriek

stierf uitgemergeld aan een koliek

Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen

en de kinderen, zo had God verkozen,

overleden verwaarloosd aan tuberculose

Geofferd aan hebzucht van geachte dames en heren

Een matroos kreeg de zweep voor het minste vergrijp

De werkman z’n hongerloon in de kroeg

Berooide bejaarden een aalmoes van de kerk

mits ze voldeden aan wat dominee vroeg

De witte slaaf was goed voor de nering

ruimschoots beschikbaar zonder investering

Wie bouwt een monument voor déze slaven

Versleten, vergeten, stilletjes in een hoekje begraven

Rijmtijding (13)

Bevrijdingsduik


Bevrijd je van de ketenen

langs de zwembadbaan

Bevrijd je van de muren

die je weerom doen gaan


Kom naar het Badstrand

en spring in zee

Proef zout op je lippen

Dein op de golven mee


Geef al je zorgen

mee aan het getij

Sluit even je ogen

Ril en juich, voel je vrij

Rijmtijding (12)

Welvaartscrisis

Tis crisis in de horeca     

De terrassen zitten vol

Tis crisis bij het ABP

Senioren op Schiphol

Tis crisis bij de spaarders

Op elke bank een ton

Tis crisis in de kerken

Geloofd zij de mammon

Tis crisis bij de voedselbank

De leggings zitten strak

Tis crisis in de hersenpan

Nederland aan de Prozac

Tis crisis op de arbeidsmarkt

In de kassen werken Polen

Tis crisis bij defensie

JSF, warm aanbevolen

Tis crisis in het onderwijs

Burn-outs met regeling

Tis crisis, maar niet overdrijven

Toe, schenk nog eens in

Rijmtijding (11)

Nog even

De winterjas

slechts even verruild

gaat weer om de schouders

De voorjaarszucht

bleek vals gerucht

Ze ging

voor vrieslucht

op de vlucht

Grauwe koppen

met mutsen overtrokken

trotseren onverschrokken

de laatste wintervlokken

Ze weten, nog even en

de bomen zullen botten

Boekenweek 2013

Herdenking Watersnood 1953

Vandaag is het op de kop af 60 jaar geleden dat Zeeland 's nachts getroffen werd dooreen rampzalige combinatie van springtij en noordwesterstorm.

Bibliotheek Vlissingen staat o.a. met een foto-expositie stil bij deze historische gebeurtenis en vroeg de Dichter bij de Zee speciaal voor deze herdenking een gedicht te schrijven.